Oje ile ölürsek ne olur. Sol göz kapağım seyiriyor.

Kendini beğenmiş insanları severim. Hiç kimsenin beğenmediği bir şeyi beğenmek, ayrıcalıktır. Hepiniz bana gülüyorsunuz farklı olduğum için ben hepinize gülüyorum aynı olduğunuz için. Trip atmasın, dırdır etmesin, hep elimin altında olsun, nazlı nazlı süzülsün istiyorsanız, balık alıp besleyin. Ben kendi kusurlarımla dalga geçen bir insanım. Senin sokmaya çalıştığın lafa mı üzüleceğim. Tutamayacağın sözleri verdiğin kalpte tutunamayacağını da hesap etmeliydin. Sadisttir insanlar, kendilerine uygun mazoşist ararlar sonra da kullanır kullanır atarlar. Terminalin hemen oje ile ölürsek ne olur yanındaki Selimiye Durağı’nda şehir merkezine giden tramvaylar bulabilirsiniz. Yıkıldı yolunu bekleyen şehir. Şimdi gelsen de bir, gelmesen de. Aşk, yorgunken bile seni güldüren şeydir. Ne olur artık vurma beni uzaklaş, bundan böyle benim için hüzündür aşk! Değmeyen birine dönüp bakmam adamsa notunu hayvansa otunu verir giderim. Tutamayacağın sözleri verdiğin kalpte tutunamayacağını da hesap etmeliydin. Özgür Müftüoğlu ise “İşveren işçiyi çalıştırıyor, işçi üretim yapıyor, bir değer üretiyor, bunun küçük bir kısmını işçiye ne veriyor, geri kalanını kar olarak kendisi alıyor, işçiye verdiği küçük bir kısmı da işçinin yine vergileriyle ödediği genel bütçeden devlet işverene veriyor, işveren onu ödüyor.