Helsinki sendromu

Bu tanımlama, bir ruhsal hastalığa işaret etmese de kabul görmüştür. Zaten günlük yaşamda böyle durumlara, “celladına âşık olmak” denilirdi. Stockholm sendromu, yalnızca soygunla ilgili değildir, günlük yaşamda zorbalığa maruz kalan pek çok kişide ortaya çıkabilir. Söz konusu sendromda, kötü bile olsa güçlünün yanında yer alıp nemalanma, ona yaranarak hayatta kalma isteği söz konusudur. Mağdurlar bazen kendilerini korumak için zorbanın yanında yer alırlar bazen de zorbanın kendilerine yönelik en küçük olumlu davranışını önemli bir ikram olarak algılayıp ona sempati duyarlar. Sonuçta mağdur zorbayı müttefik olarak algılar. Bence bazı kadınların, “Kocam değil mi, sever de döver de” demesi söz konusu sendromun tipik bir belirtisidir. SULTAN VAHDETTİN’DE STOCKHOLM. Tarihteki olayları, kişileri suçlamadan bir bütünlük içinde ele almakta yarar vardır. Birinci Dünya Savaşı sonunda Müttefikler, İngilizler başta olmak üzere İstanbul’u işgal etmişler, Yunanistan’a da Anadolu’nun bir kısmını işgal ettirmişlerdi. Yani başkentini ve topraklarının bir bölümünü zorbalıkla Osmanlı’nın elinden almışlardı. Ancak bu durumda dedelerimizden bazıları işgalcileri destekledi. Mağdurlar bazen kendilerini korumak için zorbanın yanında yer alırlar bazen de zorbanın kendilerine yönelik en küçük olumlu davranışını önemli helsinki sendromu bir ikram olarak algılayıp ona sempati duyarlar. Sonuçta helsinki sendromu mağdur zorbayı müttefik olarak algılar. Kalbi ve aklı ne demiştir bilemeyiz ama ne yazık ki davranışlarıyla Sultan Vahdettin de bu İngiliz sempatizanları arasındaydı. 7000’lerden günümüze kadar sendromu bir zamanın kültürel eserlerine sahiptir.