Arnavutluk gezi. Sedat peker cenk çelik.

Üst katlara ise ayrı bir giriş tasarlanmıştı. Başka bir deyişle plan tipolojisi olarak birbirlerine yakın özellikler gösteren bu konutların, kullanımlarında, zemin katın ve bahçenin ev sahibi tarafından kullanılması, üst katların ise kentte yeni oluşan memur toplumunun kira yoluyla konut ihtiyacının karşılanması öngörülmüştü. Şekil 4.7 İstasyon Caddesi ve Çevresinde Tipolojik ve Görsel Olarak Birbirlerine Çok Benzeyen Örnek Konutlar. 86 den anlaşıldığı gibi kadastro geçmeden önce bölgede büyük araziler görülürken kadastro sonrasında oluşan küçük parseller egemendir ve Şekil 4.10 da görüldüğü gibi ağırlıklı olarak henüz yaya kullanımındadır. (Şekil 4.12, Şekil 4.10, Şekil 4.11) Bu bağlamda Çizelge 2.2 de verilen değerlerden özel mülkiyetin ve parçalı yapının çoğalmasının sürdürülebilir kentleşmeye aykırı bir dönüşüm yaratmaya başladığı ancak yaya egemenliğinin değerlerle uyum gösterdiği öne sürülebilir. Şekil 4.10 İstasyon Caddesi, 1958 (Isparta Valiliği, 2001) Şekil 4.11 İstasyon Caddesi, 1958 (Isparta Valiliği, 2001) 88 76 İstasyon Caddesi ve çevresinin ulaşılabilen en eski imar planı yıllarında yapılandır (Şekil 4.13). Ancak bu zamandan sonra arnavutluk gezi Miro içeriği oynatabiliyor. Bu imar planı cadde üzerinde yeni bir yapılaşmaya ve yapılaşmanın hızlanmasına yol açar. Öyle ki bu dönem kentte nüfus artışının en fazla yaşandığı dönemdir. Bu dönemde yapılan konut yapıları, henüz 2-3 katlı, bahçeli evlerdir. İğne ucu kadar kuru yer kalmaksızın vücudun arnavutluk her tarafını güzelce yıkar.