Harran kümbet otel. Anjiyo tehlikelimi.

Hatta bazı araştırmacılara göre, 13. Yüzyılda Çin ve bölgelerine seyahat eden seyyah Marco Polo, dönüşte vatanı Ceneviz’e bu noodle’lardan getirmiş ve böylece İtalya, uzun ince erişte ile tanışmış ve onu spagetti haline getirmiş. Burada baya pahalı: Pekin ördeği. Bir çeşit rüya: Ramen. Lezzetli, ucuz ve hazırlanması kolay bir yemek olarak nam salan ramen, Çin’de hala çok farklı tekniklerle yapılıyor. Buğday unundan yapılmış udon, somen gibi noodle çeşitleri, hamurlarına eklenen tuz ve bazı değişik maddelerle iyice katılaştırılıyor. Bu teknik, noodle’a uçuk sarı bir renk ve aroma da katıyor. Bizim sanıyorsunuz ama japon yapmış: Teriyaki sos. Amerika’da teriyaki içeren tabakların popülerleşmesi, Japon restoranlarının popülerleştiği 1960’lı yıllara dayanıyor. Bizde ise o kadar sevilen ve tutulan bir sos ki, eminiz çoğunuz bu sosun bizim mutfağa ait bir şey olduğunu düşünüyordunuz bu yazıyı okuyana kadar. “Wonton” (won ton), “küçük doldurma” anlamına gelen iki Çince kelimenin Batılılaştırılmasıyla ortaya çıkmış bir terim. Mantının hamuru, yumurtalı noodle’ın yapıldığı hamurun aynısı. İçi, çok ince kıyılmış etle dolduruluyor. Fakat her seferinde taahhüt bitimine yakın aranıp (mevcut tarifemin kümbet ücreti 91 TL ) söylediklerine göre de zengin içerikli (! ) yüksek fiyattan tarife geçişimi sağlayabileceklerini söylüyorlar.