Kastamonu zonguldak otobüs bileti

Bazı reformülasyonlardan sonra, Büyük Patlama, kozmosun kökeni ve evrimi konusunda en iyi teori olarak kabul edildi. 1960'ların sonlarından önce, birçok kozmolog, Friedmann'ın kozmolojik modelinin başlangıç ​​zamanındaki sonsuz yoğun ve fiziksel paradoksal tekilliğin, sıcak yoğun duruma girmeden önce büzüşen ve tekrar genişlemeye başlayan bir evrene izin vererek önlenebileceğini düşündü. Bu, Richard Tolman'ın salınan evreni olarak resmileştirildi. Altmışlı yıllarda Stephen Hawking ve diğerleri, bu fikrin uygulanamaz olduğunu ve tekilliğin Einstein'ın kütle çekimi tarafından açıklanan fiziğin temel bir özelliği olduğunu göstermişlerdir. Bu, kozmologların çoğunluğunun, şu anda genel görelilik fiziği tarafından tanımlanan evrenin sonlu bir yaşı olduğu fikrini kabul etmesine yol açtı. Bununla birlikte, bir kuantum kütleçekimi teorisinin olmaması nedeniyle, tekilliğin evrenin gerçek bir başlangıç ​​noktası olup olmadığını veya rejimi yöneten fiziksel süreçlerin, evrenin karakter olarak fiilen ebedi olmasına neden olup olmadığını söylemenin bir yolu yoktur. 1990'dan itibaren [ değiştir | kaynağı değiştir ] 1990'da COBE uydusundan yapılan ölçümler, CMB'nin spektrumunun 2.725 K'lık bir kara cisimle çok yüksek hassasiyetle eşleştiğini gösterdi; sapmalar 100000'de 2 parçayı geçmez. Bu, daha önceki spektral sapma iddialarının yanlış olduğunu gösterdi ve bilinen başka hiçbir mekanizma bu kadar yüksek doğrulukta bir kara cisim üretemediğinden, esasen evrenin geçmişte sıcak ve yoğun olduğunu kanıtladı. …